လမ်းစလျှောက်တတ်တဲ့ ကလေးငယ်တစ်ယောက်လို
ဘဝဟာ ဒယိမ်းဒယိုင် ကိုးရိုးကားယားပါ အမေ
လျှောက်နေမိတဲ့လမ်းမှာ တွဲကူသူဟာ ကိုယ်တိုင်ဖြစ်တော့မှ
မှောက်ရက်လဲနေတဲ့ နေ့စွဲတွေကို ထိုင်ရေတွက်မိတယ်
ကျွန်တော် မမိုက်ခဲ့ပါဘူး အမေ အသေအချာကို ရူးသွပ်ခဲ့တာပါ
မာယာတွေတိမ်းနေရတော့ ဘဝက တစ်လိမ့်ချင်းပဲရွေ့တယ်
ရိုးရိုးမှန်မှန်လျှောက်တတ်ဖို့ ကျွန်တော့်ခြေထောက်တွေကို
ဘရိတ်အသစ်တပ်ပေးပါ အမေ
ပွင့်ဝေစ ပန်းတစ်ပွင့်ဟာ အမြဲလှပနေဖို့လိုမယ်မဟုတ်လား
ပျား ပိတုန်း တွေရဲ့အလယ်မှာ ကျွန်တော်က မျက်နှာငယ်ပန်းတစ်ပွင့်
ရနံ့လွင့်အောင်လုပ်ချင်သူတွေများတယ် အမေ
ခုတော့
ပုံပြင်တွေ လိုက်ကောက်ရင်း
ဇာတ်လမ်းရဲ့အပြင်ဖက် ရောက်မှန်းမသိ ရောက်နေပြီ
ကျွန်တော်ဟာ
လက်ပံတွေမရှိတဲ့ အရပ်မှာ ရာသီကြောင့်ရူးခဲ့တဲ့ ခွေးတစ်ကောင်ပါ
ကျွန်တော့ကို ကျိန်ပါ အမေ။
မေ့ပင်တွေ များတဲ့တောအုပ်မှာ ကျွန်တော်က ငုတ်တုတ်မေ့ခဲ့သူ
သင်ခန်းစာမကျေပဲ အနုပညာလက်မှတ်ရခဲ့သူ
အသိတွေချို့တဲ့လွန်းခဲ့တာ ဆန်းသလား အမေ
လူအ တစ်ယောက်ရဲ့ မျက်ရည်နဲ့မေးလိုက်တဲ့ မေးခွန်းပါ
လေထုငြိမ်မယ့် နေရာက ဖြေပြပေးပါ
အခုခေါ်နေတဲ့ ဖုန်းဘေလ်(ဘီလ်) လက်ကျန်ငွေမှာ
ကိုယ်ချင်းစာတရားတွေ ငတ်နေတဲ့အကြောင်း
သား ထည့်မပြောချင်တော့ဘူး
ကျွန်တော့ကို တကယ်ကျိန်လိုက်ပါ အမေ။
ညီမင်းဝေ ၊ ရတုသစ်
