ကမာၻပ်က္သံ

ကုန္တင္ကားႀကီး ဘီးထေပါက္သံက အစ
အိမ္ေခါင္မိုးေပၚ အသီးေၾကြက်သြားသံက အလယ္
ပူစီေပါင္းေလး ေပါက္သြားတဲ႔ အသံက အဆံုး
တေဖါင္းေဖါင္း တဒုန္းဒုန္း တဒိုင္းဒိုင္း အသံၾကားတိုင္း
တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ေၾကာက္တုန္း လန္႔တုန္း
ထထေျပးေနရတုန္း။   ။

ညီမင္းေဝ
29.1.2013
11:30 PM

အမည်မပါတဲ့ ပါဆယ်တစ်ထုပ်

လေးကိုင်းက လွတ်ထွက်သွားတဲ့ မြှားတစ်စင်းမှာ

ရင်တမမ ဖြစ်ရခြင်းတွေ ဘယ်လောက်ပါမလဲ

မြှားဦးက ရင်ဝတဲ့တဲ့ လာမှန်တယ်။

ခေါင်းလေး မော့ပြီး စကားပြောတဲ့

လည်တံရှည်ရှည်လေးမှာ

မေးစေ့လေးက ချွန်တယ်

ပါးလေးက မို့တယ်

နှာတံလေးက စင်းတယ်

နှုတ်ခမ်းလေး ပါးတယ်

လှုပ်ခါသွားတဲ့ ဆံနွယ်လေးမှာ

စိတ်ကူးတွေနဲ့ တွဲခိုစီးလိုက်တယ်

တစ်ချက်တစ်ချက် ပေါ်လာတဲ့

နားရွက် ဖြူဖြူလေးကို အိပ်မက်လိုက်တယ်

အသံလွင်လွင်မရယ်တတ်တဲ့ သူ့အပြုံးလေးမှာ

ပါးချိုင့်လေးနှစ်ဖက် ဖျက်ကနဲလင်းတယ်။

မျက်ဝန်းနှစ်ခုကြား အကွာအဝေးလေးပါပဲ

ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံး ရုတ်တရက် ကြွေကျသွား

သောက်လက်စ စီးကရက်လေးလဲ

တ ေ ငွ့ ေ ငွ့ နဲ ့ ပြာ ကျ သွာ း ။

ညီမင်းဝေ

သားတို႔ အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေသးတယ္

ဗ်ဳိင္းကေရွ႕မွာ မျပန္ေတာ႔ဘူး
မိတၳီလာကန္ေအာက္က
ဖားသံေတြလည္း မၾကားရေတာ႔ဘူး
မိုးရြာလဲ မိုးေရခ်ဳိးလို႔မရဲေတာ႔
ေမေမ႔အၿပံဳးေတြလည္း မႈန္ပ်ပ်
မ်က္စိစံုမွိတ္ ယံုထားတဲ႔ ကတိစကားေတြနဲ႔
ေဖေဖျပန္လာရင္ ထမင္းလက္ဆံုစားဖို႔ ေစာင့္ေနမိၾက
ပန္းကေလးမ်ားပြင့္မယ့္ ဖူးတံေတြ
ေနျခည္အလာ ေသြးေတြျဖာေနၾကၿပီ
ညအခါ လသာညမ်ား
မနားမေန ယမ္းေငြ႕ေတြနဲ႔ ကစားေနၾကၿပီ
ဤခရီး နီးသလား ေဝးသလား
ေဖေဖက ျပန္လာမွာလားလို႔
ညီမေလးက ေမးရင္
သား မေျဖတတ္ေသးဘူး ေမေမ
တရားျခင္း မတရားျခင္း
ညီမွ်ျခင္း မညီမွ်ျခင္း ေတြဟာ
ခ်ဳိခ်ဥ္ကိုင္ထားတဲ႔လက္ေတြနဲ႔
တုတ္ေခ်ာင္းကိုင္ထားတဲ႔လက္ေတြေပၚ
အမွန္တကယ္ မူတည္ေနၿပီလား ေမေမ။
ေသျခင္းတရားဟာ
တံခါးမေခါက္ပဲဝင္လာတတ္တဲ႔ ေျခခ်သံလား
ေရေသာက္ၿပီး ၿပံဳးျပေနရတဲ႔ အစာအိမ္မွာလည္း
ေမာင္းခ်ိန္သံေတြ ခဏခဏၾကားရတယ္
ညႊံ႕ဝိုင္းတဲ႔ ဗ်ဳိဳင္းျဖဴေလးလို
သားတို႔
အေတာင္ေတြခတ္လို႔ လူးႏိုင္ပါတယ္
ေလာဘေတြ ႀကီးမိတာ မဟုတ္ပါဘူး
လက္ဝါးျဖန္႔ခြင့္မရွိတဲ႔ဘဝေတြမို႔
ေအးခ်မ္းပါေစ ျမန္မာျပည္ သီခ်င္းနဲ႔ပဲ သိပ္သိပ္
ကမာၻမေက်သီခ်င္းနဲ႔ပဲ သိပ္သိပ္
အိပ္ခ်ိန္တန္ရင္ေတာ႔
သားတို႔
အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ပါေသးတယ္ ေမေမ။

ညီမင္းေဝ
14.1.2012
8:45 PM

မိသားစု လိဒ္

 

 ပြဲအစကတည္းက
ေမေမဟာ  ဂိုးသမားတစ္ေယာက္
ေလာကဓံရဲ႕ ကန္ခ်က္ျပင္းျပင္းေတြကို
ပံုစံမ်ဳိးစံု ပုတ္ထုတ္ကာကြယ္ေပးခဲ႔
မိသားစုအတြက္ ေပးဂိုးမရွိ စံခ်ိန္တင္ထားဆဲ
မာမာထန္ထန္ မကစားႏိုင္တဲ႔ သားတို႔အတြက္
အေမဟာ ေနာက္ဆံုးခံတပ္ကစားသမား
သက္လံုေကာင္းတဲ႔ ေမေမဟာ
ကံၾကမၼာရဲ႕ တိုက္စစ္အဖြင့္မွာ
တံတိုင္းတစ္ခုလို ခုခံ
ၿပီးျပည့္စံုျခင္း ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔
ကြင္းလယ္ကစားကြက္ကို
စီစဥ္တက် အလွဆင္ျပန္ေသးတယ္
ပတ္ဝန္းက်င္ ကြင္းျပင္ႀကီးထဲမွာ
အႏိုင္ဂိုးေတြသြင္းႏိုင္ဖို႔
မိသားစုအတြက္ ေရွ႕တန္းတိုက္စစ္က
ကၽြန္ေတာ္တဲ႔လား ေမေမ . . .
မာယာမ်ားတဲ႔ ကစားကြက္ေတြထဲ
ေျခကုန္လက္ပန္း မက်ေသးေပမယ္႔
ခ်ေပးလိုက္တဲ႔ ျဖတ္တင္ေဘာေတြမွာ
ခုခ်ိန္ထိ
သား . . .
ဂိုးေတြမသြင္းႏိုင္ေသးဘူး ေမေမ။

ညီမင္းေဝ
7.1.2013

ျဖစ္တတ္တာပဲ မထူးဆန္းဘူး

ခြဲခြာျခင္းဟာ အဆိပ္မိေနတဲ႔ က်ိန္စာ
လြင့္ေနတဲ႔စိတ္ကို ႀကိဳးတပ္ေပးလိုက္ေတာ႔
သတိရျခင္းက သူ႔နဖူးေလးေပၚမွာပဲ ဝဲတယ္။
ကံၾကမၼာဆိုတာ
ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔သူဆီသြားဖို႔
ကိုယ့္လက္နဲ႔တည္ေဆာက္ထားတဲ႔
တံတားတစ္စင္း
သစၥာတရားကို ဗဟိုျပဳလို႔
တံတိုင္းေတြကို
ကိုယ္တိုင္ တည္ေဆာက္လိုက္ပါတယ္။
နာရီေတြ ေသဆံုးသြားလည္း
ေနေရာင္ျခည္က အလွည့္က် ျဖာေနဦးမယ္
မေန႔က ဒဏ္ရာေတြ
အနာက်က္သြားခဲ႔ရင္
မနက္ျဖန္မွာ
အလြမ္းကို ပန္းပန္ေပးဖို႔
သူ႔အၿပံဳးကို အေလ်ာ္လိုက္ေတာင္းမယ္
တခါတရံမွာ
အခ်စ္ဟာ
ဘာမွမသိလိုက္ပဲ
ခ်စ္သြားေစခဲ႕ေၾကာင္း စကားတခ်ဳိ႕နဲ႔ ။ ။


ညီမင္းေဝ
2.1.2013
00:15 AM

အိပ္ေရးပ်က္ပ်က္ေနတဲ႔ ကမာၻ

ႏႈတ္မဆက္ခ်င္လည္း ႏႈတ္ဆက္လိုက္ရၿပီ
မျပည့္ခဲ႔တဲ႔ဆုေတြအတြက္
ေၾကကြဲမေနေတာ႔ပါဘူး
အသစ္ဆိုတာ
ေနာင္တစ္ခ်ိန္အတြက္အေဟာင္းပါပဲ
ခုခ်ိန္မွေတာ႔
မေမွ်ာ္လင့္ရဲလဲ ဆက္ၿပီးေမွ်ာ္လင့္ေနရဦးမယ္
က်ီးလန္႔စာစားေနရတာကိုက ဘဝေပးပဲ
မနက္ျဖန္ေတြအတြက္
လက္ထဲမွာ ဓါးတစ္လက္အစား
ပန္းတစ္ပြင့္ကိုပဲ ငါကိုင္ထားမယ္
ေကာင္းကင္မွာ
ဂ်ဳိးျဖဴငွက္ေတြ ေတာင္ပံခတ္တဲ႔ အထိ။



ညီမင္းေဝ
1.1.2013
1:39 AM