ကျန်းမာတော်မူကြပါစ စာအုပ်မျက်နှာ ကမ္ဘာ

ဘဝတစ်ခုလုံးကို Status တင်ထားပြီးမှတော့ Like လုပ်မယ့်သူလည်း မမျှော်လင်တော့ပါဘူး . . . (ရိုးသားမှုဟာ သေမိန့်ကျခံလိုက်ရပြီးနောက်ပေါ့) မထိတထိ မသိမသာ ပြောဆိုမှုများအတွက် Comment ကို သုံးပါ (စိတ်အလိုပြည့်ဝမှုကို အနည်းငယ်သာ ခံစားရနိုင်ပါတယ်) သင့်ရဲ့အတိတ်ကို ပြန်လည်ရှာဖွေဖို့ Notification မှာ သင့်ပစ္စုပ္ပန်ကို အသုံးပြုပါ (တခါတခါ အနာဂတ်တွေကိုပါ လက်လွှတ်လိုက်ရတာမျိုး ဖြစ်တတ်ပါတယ်) သိသိသာသာ ထိထိမိမိ တိုက်ရိုက် ပြောဆိုမှုများအတွက် Message Box ကို သုံးပါ (အခန့်မသင့်လျှင် အမြင်ကတ်ခြင်း ခံရနိုင်ပါတယ်) သင့် အလိုကျမှုများကို အများသူများ သိရှိစေရန်အတွက် Share ခလုတ်ကို ဖိလိုက်ပါ (လိုအပ်သည်များကို ထပ်မံဖြည့်စွက်၍ အတိအကျ ထပ်မံဖော်ပြနို်င်ပါတယ်) သင့် ပေါင်ကို သင်ကိုယ်တိုင် လှန်မထောင်းမိစေရန်တော့ Tag ၏ အလုပ်လုပ်ပုံကို သေချာလေ့လာသင့်ပါတယ် (အကြံပြုခြင်း သက်သက် ထည့်ဝင်ဖော်ပြပါတယ်) သင့် အလိုမကျမှုများအတွက်တော့ Hide Post သာ ပြုလုပ်ထားလိုက်ပါ (သင့်ကို စိတ်ချမ်းသာ ပျော်ရွှင်စေပါတယ်) လတ်တလော စိတ်လိုလက်ရ မရှိမှုများ ပပျောက်သွားစေဖို့အတွက်ဆိုရင်တော့ Unfriend ကို အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ (အသံမပါသော အသံများကိုတော့ ဆက်လက်ကြားနေနိုင်ပါတယ်) ဒုတ်တွေ ဓါးတွေ မဆွဲ မအေ ညီမ အဆဲ မခံရနိုင်ဖို့အတွက်တော့ Block ကို အတိအကျ အသုံးပြုပါ။ (၁၀၀% အကာအကွယ် သုံးကဲ့သို့ စိတ်ချယုံကြည်နိုင်ပါတယ်) ထို့ကြောင့် သင်၏ Add Friend ကို စေ့စပ်သေချာစွာ အသုံးပြုနိုင်ပေမယ့် ၊ သင့် Friend Request အား Profile Check Up ပြုလုပ်ပြီးမှသာ အတည်ပြုလက်ခံအသုံးပြုပါရန် (ထို့အတွက် သင့်ပတ်ဝန်းကျင်အား အကူအညီတောင်းခံ နိုင်ပါသည်) ရေးလက်စအကြောင်းအရာများအား ဘယ်ကနေ စလို့ စမှန်း မသိခဲ့ပေမယ့် အဆုံးသတ်သင့်ပြီးထင်လို့ ဒီနေရာမှာ အပြီးသတ်လိုက်ပါတယ်။ (MS Word ၏ Close Button အား နှိပ်၍ Do you want to save the changes to Document? မှာ Yes ကို ရွေးလိုက်ပါတယ်)

လွင့်ထွက်လာတဲ့ အသံကို ဘယ်ရေဒါနဲ့ ဖမ်းကြမလဲ

ညဟာ နှုတ်ဆက်ရမှာ မှောင်နေသေးတော့

မနက်ခင်းကို အိပ်မက်ထဲ ထည့်မက်လိုက်တယ်

အရေအတွက်မများတဲ့ အမှန်တရားနဲ့

ဒုက္ခဟာ ခုချိန်ထိ အခါးမပျက်သေးဘူး

သေခြင်းတရားဟာ

သွားပုတ်လေလွင့်စကားတွေကို

မခေါ်ဆောင်နိုင်သေးသ၍တော့

အမှောင်ဟာ လမ်းပျောက်နေဦးမယ်

သဝေထိုးဖို့ အချိန်မကျသေးပဲ

သွန်ပစ်ခံနေရတဲ့ အလင်းတွေပါ

ဒီလိုနဲ့ပဲ ဘဝက

ခဏခဏ အကျနာနေတဲ့ ဒဏ်ရာ

ဘယ်မှာလည်း ဘယ်ဆီလည်း ဆိုပြီး

မြင်နေရတဲ့လမ်းဟာ

လျှောက်သွားဖို့ကို ခက်ခဲနေပြီလား

မျှော်လင့်ချက်တွေကို

မိုးပျံပူပေါင်းထဲ ထည့်ပြီးစောင့်ကြည့်လိုက်တော့

လေတိုက်မခံနိုင်တဲ့ပန်းကလေးတွေဟာ

အက်ကြောင်းရာ ပရပွနဲ့

အတိုက်အခိုက်ကြားက တိုးထွက်လာကြပေါ့

အေးအေးလူလူမနေနို်င်တဲ့ လူတောမို့

ကိုယ့်သဘောနဲ့ကိုယ်

မီးတွေချည်း အလောင်ခံလိုက်ဖို့ အဆင်သင့်ပြင်ထားပါတယ််

အတ္တဝါဒီတွေ လက်မထောင်နိုင်ဖို့

ပါးလွှာလာတဲ့ လူစိတ်စစ်စစ်တွေအတွက်

ခေတ်ကြီးကိုပဲ တရားစွဲဆိုလိုက်ရမလား

စနစ်ကြီးကိုပဲ ဘောင်ထပ်ခတ်ပစ်ရမလား

ငယ်ငယ်တုန်းကရေးခဲ့ဘူးတဲ့ တရားမျှတချင်းအတွက်

ဝလုံးလေးတွေ ၀ိုင်းအောင်ရေးဖို့စာမျက်နှာချန်ထားပေးခဲ့ကြပါ

စွဲစွဲမြဲမြဲ ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ စိတ်ဟာ

လွင့်လွင့်လူးလူး ဖြစ်မလာမှတော့

ဒီနေရာမှာပဲ

ရေးလက်စကို အဆုံးသတ်လိုက်တယ်

လေထုထဲက

တဝုန်းဝုန်းမြည်သံတွေ ရပ်ပါစေတော့ မနက်ခင်း။

ညီမင်းဝေ - ရတုသစ်

* NewStyle Magazine . July . 2013

မျက်ရည်

ဝေဒနာက စွန့်ထုတ်ပစ်လိုက်တဲ့

စွန့်ပစ်ပစ္စည်းဖြစ်နိုင်သလို

ကိုယ်ချင်းစာတရားက မြစ်တစ်စင်းအဖြစ်

ဖန်တီးပစ်လိုက်တာလည်း ဖြစ်နိင်တယ်

ပျော်ရွှင်ကြည်နူးမှုတွေ

မိုးအဖြစ်ရွာချလိုက်တဲ့အခါတိုင်း

သူဟာ သူ့ကိုယ်သူ ကိုယ်ယောင်ဖျောက်လို့။

ညီမင်းဝေ

သက္ကရာဇ်တွေကို သီကုံးလိုက်တော့ ပန်းကလေး(၂၈)ပွင့် က ရယ်မောလို့

(၁၆)ဂဏန်းကို နဖူးမှာစည်းပြီး

ရူးသွပ်မှုကို စလွယ်သိုင်းလို့

အဝေးပြေးလမ်းမပေါ် ခြေစချမိခဲ့

ခရီးဆိုတာ မဆုံးနိုင်တဲ့အရာမှန်း မသိခဲ့

တဖျတ်ဖျတ်နဲ့

တစ်မျက်နှာပြီး တစ်မျက်နှာ တစ်အုပ်ပြီး တစ်အုပ် လှန်လှော

ခုချိန်ထိ ဘဝဆိုတာကို ပြန်ပြောပြဖို့ ခက်နေတုန်းပဲ

စကားပြောဖော်ဟာ မှန်တစ်ချပ်နဲ့ စာအုပ်တစ်အုပ်

အဇ္စျတ္တကို အိပ်ကပ်ထဲထည့် ဖိကပ်

အသပြာရဲ့ အခြားတဖက်မှာ ဘာတွေရှိလဲ ခြေဖျားထောက်ကြည့်

ဘယ်ဆီဘယ်ဝယ်ကနေ ဘယ်လိုအရာမှန်းမသိတဲ့

အိပ်ရေးပျက် ပဋိပက္ခတွေနဲ့ ခေါက်ရိုးကျိုး

မျက်စိမလည်ပဲနဲ့ လမ်းတွေကလဲ ခဏခဏ မှားဝင်မိ

ဘယ်ကိုင်းမှာ နေနေ

တစ္ဆေတစ်ကောင်လို ဝေလေလေ ညများကိုဖြတ်သန်း

ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို လက်တွေ့ကျကျ ဆည်းပူးခဲ့ပြီးမှ

စွဲလန်းမှုဟာ ဖူးစာကံအတွက် အချက်အချာမကျခဲ့မှန်း သိခဲ့ရ

မိသားစုဆိုတာ ဖုန်းသံထဲမှာ ထမင်းလက်ဆုံစားလို့ နွေးထွေး

တဖြည်းဖြည်းချင်း လိမ့်လိမ့်လာတဲ့ အချိန်ရထားဟာ

တစ်နေရာက တစ်ဘူတာ ခုတ်မောင်းရင်း

အနုပညာအရွယ်မရောက်သေးခင် ကဗျာပင်လယ်ထဲ ဒိုင်ဗင်ထိုး

ကိုယ့်အစွယ်ကိုယ်ချိုးလို့ နေထိုးထိုး မိုးစိုစို အသားကျခဲ့

အမြီးတရမ်းရမ်း ပျော်ရွှင်မှုများကို လျှာတစ်သပ်သပ်

ဒီလိုနဲ့ပဲ

အပြုံးများအဖြစ် ပွင့်လာစေမယ့် သက္ကရာဇ်များနှင့်အတူ

သက်ပြင်းချသံ ကင်းကင်းဖြင့် လှပဝေဆာမှုများအား

ဆုမွန်ကောင်းအဖြစ် တောင်းလိုက်ပါတယ် ကမ္ဘာမြေ။

ညီမင်းဝေ

ရက်စွဲ

ဖြတ်လျှောက်သွားတဲ့ လေပြေနွေးနွေးလေးမှာ

ကိုယ်သင်းရနံ့လေး ပြန်မရနိုင်တော့တာ သေချာပြီ

လွတ်ကျသွားတဲ့ စာသားလေးတစ်ပိုဒ်နဲ့

ဘယ်တော့မှ ဆိုတဲ့ သံစဉ်တေးတစ်ခုပဲ ကျန်ရစ်

တကယ့်ကို

မမွှေးပျံ့ နိုင်တော့မယ့် ပန်းလေးတစ်ပွင့်ရဲ့ ရင်ခုန်သံမှာ

ရွက်ကြွေဖြစ်ခွင့်တောင် မရခဲ့

ခြေချသံဖွဖွလေးရဲ့လမ်းပေါ်မှာတော့

နေရောင်ခြည်ဟာ

သူအချိန်နဲ့သူ

လျှောက်ပြန်သံပေး လုပ်နေဦးမယ်။

ညီမင်းဝေ

လခစား

အချိန်တန်ရင်တော့ ကြွေရတာပါပဲ

သစ်ရွက်လေးတွေကို

လိုက်ကောက်ဖို့ ပြင်နေရတာနဲ့

နောက်ဆုံး

သစ်ပင်ကြီးကို မော့မကြည့်နိုင်တော့။

ညီမင်းဝေ

ဧရိယာပြင်ပမှာခေါ်ဆိုမိတဲ့ ဖုန်းနံပါတ်

လမ်းစလျှောက်တတ်တဲ့ ကလေးငယ်တစ်ယောက်လို

ဘဝဟာ ဒယိမ်းဒယိုင် ကိုးရိုးကားယားပါ အမေ

လျှောက်နေမိတဲ့လမ်းမှာ တွဲကူသူဟာ ကိုယ်တိုင်ဖြစ်တော့မှ

မှောက်ရက်လဲနေတဲ့ နေ့စွဲတွေကို ထိုင်ရေတွက်မိတယ်

ကျွန်တော် မမိုက်ခဲ့ပါဘူး အမေ အသေအချာကို ရူးသွပ်ခဲ့တာပါ

မာယာတွေတိမ်းနေရတော့ ဘဝက တစ်လိမ့်ချင်းပဲရွေ့တယ်

ရိုးရိုးမှန်မှန်လျှောက်တတ်ဖို့ ကျွန်တော့်ခြေထောက်တွေကို

ဘရိတ်အသစ်တပ်ပေးပါ အမေ

ပွင့်ဝေစ ပန်းတစ်ပွင့်ဟာ အမြဲလှပနေဖို့လိုမယ်မဟုတ်လား

ပျား ပိတုန်း တွေရဲ့အလယ်မှာ ကျွန်တော်က မျက်နှာငယ်ပန်းတစ်ပွင့်

ရနံ့လွင့်အောင်လုပ်ချင်သူတွေများတယ် အမေ

ခုတော့

ပုံပြင်တွေ လိုက်ကောက်ရင်း

ဇာတ်လမ်းရဲ့အပြင်ဖက် ရောက်မှန်းမသိ ရောက်နေပြီ

ကျွန်တော်ဟာ

လက်ပံတွေမရှိတဲ့ အရပ်မှာ ရာသီကြောင့်ရူးခဲ့တဲ့ ခွေးတစ်ကောင်ပါ

ကျွန်တော့ကို ကျိန်ပါ အမေ။

မေ့ပင်တွေ များတဲ့တောအုပ်မှာ ကျွန်တော်က ငုတ်တုတ်မေ့ခဲ့သူ

သင်ခန်းစာမကျေပဲ အနုပညာလက်မှတ်ရခဲ့သူ

အသိတွေချို့တဲ့လွန်းခဲ့တာ ဆန်းသလား အမေ

လူအ တစ်ယောက်ရဲ့ မျက်ရည်နဲ့မေးလိုက်တဲ့ မေးခွန်းပါ

လေထုငြိမ်မယ့် နေရာက ဖြေပြပေးပါ

အခုခေါ်နေတဲ့ ဖုန်းဘေလ်(ဘီလ်) လက်ကျန်ငွေမှာ

ကိုယ်ချင်းစာတရားတွေ ငတ်နေတဲ့အကြောင်း

သား ထည့်မပြောချင်တော့ဘူး

ကျွန်တော့ကို တကယ်ကျိန်လိုက်ပါ အမေ။

ညီမင်းဝေ ၊ ရတုသစ်

လူ လူ သူ သူ က ဗျာ

လူလုပ်ရင် လူဖြစ်သတဲ့

လူဟာ လူနဲ့တွေ့ဆုံကြ

လူကလူလို ဖြစ်ဖို့လိုအပ်တော့

အခါကြီးရက်ကြီးထဲ

လူမွှေးက လူမှာလာမပြောင်ဘူး

တစ်ဖက်လက်မှာ ဆူးတဲ့ညှောင့်က

တစ်ဖက်ရင်ထဲထိ မနာကျင်တတ်သေးဘူး

တစ်ဖက်အကျပ်အတည်းတွေကို

တစ်ဖက်ဘောင်ထဲခပ်ပြီးမျက်နှာလွှဲနေတော့

နေမှုထိုင်မှုဟာ ဂဏာမငြိမ်ဖြစ်လာ

ဒီလိုပါပဲ

အဲဒီအတိုင်းပါပဲလို့ ပြောပြောပြီး

တစ်ဖက်ကလျော့လျော့လာတဲ့ ကြိုးစလေးကို

တစ်ဖက်ကဖမ်းဆုပ် ဆွဲကိုင် ပေးမထားနိုင်ဘူးဆိုမှတော့

အားလုံးချောက်ထဲကျရုံပေါ့

တံတိုင်းတွေကို ရုတ်တရက်ထဆောက်ကြတော့

တဖြည်းဖြည်းနဲ့

အပြုံးပန်းလေးလည်း သွေ့ခြောက်ကြွေလွင့်သွားရတာပါပဲ

တဖက်နဲ့ တစ်ဖက်

နံရံလေး တစ်ချပ်ခြားတာ

ယုံကြည်မှုလေး တစ်ချက်လွဲတာ

လျှောက်နေတဲ့လမ်း တစ်ချက်လေးကွဲတာနဲ့တော့

ကိုင်ထားခဲ့ဖူးတဲ့လက်တွေ ဖြုတ်မပစ်သင့်ဘူး

လူဟာလူနဲ့ ဆက်ဆံကြရတဲ့ အခါကြီးရက်ကြီးမှာ

လူဟာလူမွှေးတော့ ပြောင်နေသင့်တယ်။

ညီမင်းဝေ

24.2.2013

ကြည့်နေရတဲ့ ဇာတ်လမ်းထဲမှာ

ဆေးလိပ်တိုလေး တစ်ခုကိုတောင်

မတ်အောင်မထောင်နိုင်တော့ဘူး

ယုံကြည်မှုက လွင့်ပြယ်နေပြီ

ရေသန့်တစ်ခွက်ဟာ

ဘယ်လောက်ထိ စင်ကြယ်လဲလို့

တွေးမနေတော့ဘူး ၊ မေးမနေတော့ဘူး

မုသားတစ်ခုပဲ ၊ ဝါဒတစ်ခုပဲ

အဲဒီလိုလဲ

ငြင်းမနေချင်တာ့ဘူး

အမှန်တရားကို

ရေဒီယိုအသံဖမ်းတဲ့ ခလုတ်လို

ရွှေ့ရွှေ့ပြီး ဖမ်းနေကြမှတော့

မျှော်လင့်ချက်ဆိုတာ

လေထဲမှာလွင့်ပါသွားတဲ့ အနံ့တွေလို

ဟိုး

ဘယ်ဆီ ဘယ်ဝယ်။

                                 ညီမင်းဝေ

ကမာၻက မေက်ေသးဘူး

သမိုင္းကိုမေက်ခဲ႔ဘူး
ပထဝီကိုမေက်ခဲ႔ဘူး
ခုထိ
အစာအိမ္ဟာ ဆာေလာင္မႈကိုမေက်သလိုမ်ဳိး
ခင္ဗ်ားေျပာၾကည့္
လြတ္လပ္ေရးကို အရယူခဲ႔သူရဲ႕ နာမည္တစ္လံုး
ဒီမိုကေရစီကို အသက္သြင္းခဲ႔သူရဲ႕ စကားတစ္ခြန္း
ပထမကမာၻစစ္ကို မေက်ခဲ႔ဘူး
ဒုတိယကမာၻစစ္ကို မေက်ခဲ႔ဘူး
ခုထိ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ
ဂ်ဳိးျဖဴငွက္နဲ႔ သံလြင္ခက္ကို မေက်သလိုမ်ဳိး
ခု ေအးခ်မ္းသာယာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ဆိုတာေတြအတြက္
က်ဳပ္တို႔တေတြ ဆာေလာင္ေတာင္းတ ေနတာဟာ
ဘယ္လိုအရာေတြလဲ
စစ္ပြဲေတြဟာ ကမာၻနဲ႔ခ်ီၿပီး
ပထမလည္း ရခဲ႔ဖူးၿပီ
ဒုတိယလည္း ဆြတ္ခူးခဲ႔ဖူးၿပီ
ေျပာ . . . ေျပာပါ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ
ႏွစ္သိမ္႔ဆုေလာက္မွ မခ်ိတ္ႏိုင္တဲ႔ ရလာဒ္တစ္ခုလား
လက္နက္ေတြဆိုတာ
ၿပိဳင္ပြဲဝင္ ပစၥည္းေတြ ျဖစ္ေနၿပီလား
ဒီလိုနဲ႔ပဲ
မျပည့္ေသးတဲ႔ဆုေတာင္းေတြမွာ
ကေလးငယ္ေတြက အစ
သမိုင္းကို မသိၾကေတာ႔ဘူး
ပထဝီကို မသိၾကေတာ႔ဘူး
ကမာၻကလည္း ဒီေန႔ထိ မေက်ႏိုင္ၾကေသးဘူး။

ညီမင္းေဝ

အလွမ်းသင့်ရှိုက်သံသဲ့သဲ့

ကော်ဖီခွက် ဖြူဖြူလေးမှာ

သူ့လက်ချောင်းလေးတွေ ပြန်ရှာမတွေ့တော့ဘူး

သူ့ကိုယ်သင်းနံ့လေးတွေ ပြန်မရတော့ဘူး

ရှည်ရှည်လာတဲ့ ဆံပင်တွေကို ရန်ထောင်ဖို့

သူ့မျက်စောင်းလှလှလေးလည်း မရှိတော့ဘူး

သူ့နှုတ်ခမ်းပါးလျလျလေးလည်း မတွေ့တော့ဘူး

ပြန်လည်တမ်းတခွင့်ဟာ

တစ်စစီစုတ်ဖြဲလွှင့်ပစ်ခဲ့တဲ့ အမှတ်တရတွေနဲ့

နှုတ်ခမ်းကို ဖိဖိကိုက်ရင်း နာကျင်လို့ပေါ့

ဘုရားမုဒ်ဦးက ဇွန်ပန်းရောင်းနေကျ ကလေးမလေး

ဘုရားရင်ပြင်တော်ပေါ်မှာ ထင်ကျန်နေတဲ့ အရိပ်များ

ကိုယ့်လက်ဖဝါးကို ပွတ်သပ်ကြည့်ရင်း

ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ် မျက်ဝန်းတွေနဲ့

ကောင်းကင်ကြီးကို ဝန်ချတောင်းပန်လိုက်တော့

အတူတူ အစာကျွေးနေကျ ခိုလေးတွေလည်း

ဝရုန်းသုန်းကား ထပျံသွားကြ

မျက်တောင်တဖျတ်အခတ် ရနံ့တစ်ခုအရှိုက်မှာ

သွေးမထွက်တဲ့ ဒဏ်ရာတွေ ဗရပွနဲ့

ည ည

အ သက် ရှု မ ရ အောင် လွမ်း မိ တယ်။

ညီမင်းဝေ

1 Feb 2013

11 : 11 AM

ကမာၻပ်က္သံ

ကုန္တင္ကားႀကီး ဘီးထေပါက္သံက အစ
အိမ္ေခါင္မိုးေပၚ အသီးေၾကြက်သြားသံက အလယ္
ပူစီေပါင္းေလး ေပါက္သြားတဲ႔ အသံက အဆံုး
တေဖါင္းေဖါင္း တဒုန္းဒုန္း တဒိုင္းဒိုင္း အသံၾကားတိုင္း
တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ေၾကာက္တုန္း လန္႔တုန္း
ထထေျပးေနရတုန္း။   ။

ညီမင္းေဝ
29.1.2013
11:30 PM

အမည်မပါတဲ့ ပါဆယ်တစ်ထုပ်

လေးကိုင်းက လွတ်ထွက်သွားတဲ့ မြှားတစ်စင်းမှာ

ရင်တမမ ဖြစ်ရခြင်းတွေ ဘယ်လောက်ပါမလဲ

မြှားဦးက ရင်ဝတဲ့တဲ့ လာမှန်တယ်။

ခေါင်းလေး မော့ပြီး စကားပြောတဲ့

လည်တံရှည်ရှည်လေးမှာ

မေးစေ့လေးက ချွန်တယ်

ပါးလေးက မို့တယ်

နှာတံလေးက စင်းတယ်

နှုတ်ခမ်းလေး ပါးတယ်

လှုပ်ခါသွားတဲ့ ဆံနွယ်လေးမှာ

စိတ်ကူးတွေနဲ့ တွဲခိုစီးလိုက်တယ်

တစ်ချက်တစ်ချက် ပေါ်လာတဲ့

နားရွက် ဖြူဖြူလေးကို အိပ်မက်လိုက်တယ်

အသံလွင်လွင်မရယ်တတ်တဲ့ သူ့အပြုံးလေးမှာ

ပါးချိုင့်လေးနှစ်ဖက် ဖျက်ကနဲလင်းတယ်။

မျက်ဝန်းနှစ်ခုကြား အကွာအဝေးလေးပါပဲ

ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံး ရုတ်တရက် ကြွေကျသွား

သောက်လက်စ စီးကရက်လေးလဲ

တ ေ ငွ့ ေ ငွ့ နဲ ့ ပြာ ကျ သွာ း ။

ညီမင်းဝေ

သားတို႔ အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေသးတယ္

ဗ်ဳိင္းကေရွ႕မွာ မျပန္ေတာ႔ဘူး
မိတၳီလာကန္ေအာက္က
ဖားသံေတြလည္း မၾကားရေတာ႔ဘူး
မိုးရြာလဲ မိုးေရခ်ဳိးလို႔မရဲေတာ႔
ေမေမ႔အၿပံဳးေတြလည္း မႈန္ပ်ပ်
မ်က္စိစံုမွိတ္ ယံုထားတဲ႔ ကတိစကားေတြနဲ႔
ေဖေဖျပန္လာရင္ ထမင္းလက္ဆံုစားဖို႔ ေစာင့္ေနမိၾက
ပန္းကေလးမ်ားပြင့္မယ့္ ဖူးတံေတြ
ေနျခည္အလာ ေသြးေတြျဖာေနၾကၿပီ
ညအခါ လသာညမ်ား
မနားမေန ယမ္းေငြ႕ေတြနဲ႔ ကစားေနၾကၿပီ
ဤခရီး နီးသလား ေဝးသလား
ေဖေဖက ျပန္လာမွာလားလို႔
ညီမေလးက ေမးရင္
သား မေျဖတတ္ေသးဘူး ေမေမ
တရားျခင္း မတရားျခင္း
ညီမွ်ျခင္း မညီမွ်ျခင္း ေတြဟာ
ခ်ဳိခ်ဥ္ကိုင္ထားတဲ႔လက္ေတြနဲ႔
တုတ္ေခ်ာင္းကိုင္ထားတဲ႔လက္ေတြေပၚ
အမွန္တကယ္ မူတည္ေနၿပီလား ေမေမ။
ေသျခင္းတရားဟာ
တံခါးမေခါက္ပဲဝင္လာတတ္တဲ႔ ေျခခ်သံလား
ေရေသာက္ၿပီး ၿပံဳးျပေနရတဲ႔ အစာအိမ္မွာလည္း
ေမာင္းခ်ိန္သံေတြ ခဏခဏၾကားရတယ္
ညႊံ႕ဝိုင္းတဲ႔ ဗ်ဳိဳင္းျဖဴေလးလို
သားတို႔
အေတာင္ေတြခတ္လို႔ လူးႏိုင္ပါတယ္
ေလာဘေတြ ႀကီးမိတာ မဟုတ္ပါဘူး
လက္ဝါးျဖန္႔ခြင့္မရွိတဲ႔ဘဝေတြမို႔
ေအးခ်မ္းပါေစ ျမန္မာျပည္ သီခ်င္းနဲ႔ပဲ သိပ္သိပ္
ကမာၻမေက်သီခ်င္းနဲ႔ပဲ သိပ္သိပ္
အိပ္ခ်ိန္တန္ရင္ေတာ႔
သားတို႔
အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ပါေသးတယ္ ေမေမ။

ညီမင္းေဝ
14.1.2012
8:45 PM

မိသားစု လိဒ္

 

 ပြဲအစကတည္းက
ေမေမဟာ  ဂိုးသမားတစ္ေယာက္
ေလာကဓံရဲ႕ ကန္ခ်က္ျပင္းျပင္းေတြကို
ပံုစံမ်ဳိးစံု ပုတ္ထုတ္ကာကြယ္ေပးခဲ႔
မိသားစုအတြက္ ေပးဂိုးမရွိ စံခ်ိန္တင္ထားဆဲ
မာမာထန္ထန္ မကစားႏိုင္တဲ႔ သားတို႔အတြက္
အေမဟာ ေနာက္ဆံုးခံတပ္ကစားသမား
သက္လံုေကာင္းတဲ႔ ေမေမဟာ
ကံၾကမၼာရဲ႕ တိုက္စစ္အဖြင့္မွာ
တံတိုင္းတစ္ခုလို ခုခံ
ၿပီးျပည့္စံုျခင္း ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔
ကြင္းလယ္ကစားကြက္ကို
စီစဥ္တက် အလွဆင္ျပန္ေသးတယ္
ပတ္ဝန္းက်င္ ကြင္းျပင္ႀကီးထဲမွာ
အႏိုင္ဂိုးေတြသြင္းႏိုင္ဖို႔
မိသားစုအတြက္ ေရွ႕တန္းတိုက္စစ္က
ကၽြန္ေတာ္တဲ႔လား ေမေမ . . .
မာယာမ်ားတဲ႔ ကစားကြက္ေတြထဲ
ေျခကုန္လက္ပန္း မက်ေသးေပမယ္႔
ခ်ေပးလိုက္တဲ႔ ျဖတ္တင္ေဘာေတြမွာ
ခုခ်ိန္ထိ
သား . . .
ဂိုးေတြမသြင္းႏိုင္ေသးဘူး ေမေမ။

ညီမင္းေဝ
7.1.2013

ျဖစ္တတ္တာပဲ မထူးဆန္းဘူး

ခြဲခြာျခင္းဟာ အဆိပ္မိေနတဲ႔ က်ိန္စာ
လြင့္ေနတဲ႔စိတ္ကို ႀကိဳးတပ္ေပးလိုက္ေတာ႔
သတိရျခင္းက သူ႔နဖူးေလးေပၚမွာပဲ ဝဲတယ္။
ကံၾကမၼာဆိုတာ
ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔သူဆီသြားဖို႔
ကိုယ့္လက္နဲ႔တည္ေဆာက္ထားတဲ႔
တံတားတစ္စင္း
သစၥာတရားကို ဗဟိုျပဳလို႔
တံတိုင္းေတြကို
ကိုယ္တိုင္ တည္ေဆာက္လိုက္ပါတယ္။
နာရီေတြ ေသဆံုးသြားလည္း
ေနေရာင္ျခည္က အလွည့္က် ျဖာေနဦးမယ္
မေန႔က ဒဏ္ရာေတြ
အနာက်က္သြားခဲ႔ရင္
မနက္ျဖန္မွာ
အလြမ္းကို ပန္းပန္ေပးဖို႔
သူ႔အၿပံဳးကို အေလ်ာ္လိုက္ေတာင္းမယ္
တခါတရံမွာ
အခ်စ္ဟာ
ဘာမွမသိလိုက္ပဲ
ခ်စ္သြားေစခဲ႕ေၾကာင္း စကားတခ်ဳိ႕နဲ႔ ။ ။


ညီမင္းေဝ
2.1.2013
00:15 AM

အိပ္ေရးပ်က္ပ်က္ေနတဲ႔ ကမာၻ

ႏႈတ္မဆက္ခ်င္လည္း ႏႈတ္ဆက္လိုက္ရၿပီ
မျပည့္ခဲ႔တဲ႔ဆုေတြအတြက္
ေၾကကြဲမေနေတာ႔ပါဘူး
အသစ္ဆိုတာ
ေနာင္တစ္ခ်ိန္အတြက္အေဟာင္းပါပဲ
ခုခ်ိန္မွေတာ႔
မေမွ်ာ္လင့္ရဲလဲ ဆက္ၿပီးေမွ်ာ္လင့္ေနရဦးမယ္
က်ီးလန္႔စာစားေနရတာကိုက ဘဝေပးပဲ
မနက္ျဖန္ေတြအတြက္
လက္ထဲမွာ ဓါးတစ္လက္အစား
ပန္းတစ္ပြင့္ကိုပဲ ငါကိုင္ထားမယ္
ေကာင္းကင္မွာ
ဂ်ဳိးျဖဴငွက္ေတြ ေတာင္ပံခတ္တဲ႔ အထိ။



ညီမင္းေဝ
1.1.2013
1:39 AM